نمیشه بدون اینکه برای شخص خودت وقت بذاری توقع اینو داشته باشی که همه ی کارات همونطوری که می خوای پیش بره
از زمانی که فهمیدم به برنامه نویسی علاقه دارم سه سال میگذره , اولش از c#و css, html وکلا هر چی میدیدم شروع کردم نمی دونستم دقیقا چی میخوام ! فقط میدونستم که از این فعالیت ذهنی خوشم میاد
همینطوری ادامه دادم تا اینکه تو ایساکو با جاوا آشنا شدم , خودمو به در و دیوار زدم تا ببینم چی به چیه و یادش بگیرم و تو این زمینه کار پیدا کنم , مثل خیلیا اعتقاد داشتم تو کار آدم بیشتر یاد میگیره. تا اینکه کارمم پیدا کردم
اول تو مصاحبه قرار شد که با جاوا کار کنم و یادش بگیرم ولی تیم تصمیم خودشو گرفته بود که بره رو اسکالا
حالا من که دست و پا شکسته جاوا کار کرده بودم نشستم به یادگرفتن اسکالا و کلیییییی چیز جدید دیگه که باید باهاشون کار میکردم
الان یه سال از این داستان میگذره و یه جورایی خودم اجازه دادم در حقم نامردی بشه و خودمو با ناآگاهی تو هچل انداختم و تقریبا ۶ ماه گیج میزدم و وقتمو تلف کردم , تو جایی که اوضاع نابسامانی داشت و برای کسی که تازه وارد مسیرش شده بود خیلی خطرناک بود
با اینکه کار با Scala هیجان زدم میکنه و دوستش دارم و خب اون موقع زمانش نبود
تا اینکه به شرکت جدید برای مصاحبه رفتم البته بعد از تلاش برای برگردوندن اطلاعات ناقصم از جاوا که دیگه بعد از اون همه سختی کار آسون تری به نظر می رسید, که نتیحه داد و قبول شدم , جای جدید اوضاع خیلی به سامانی داشت و من احساس امنیت خیلی زیادی داشتم و تو زمان کم نتیجه خیلی خوبی گرفتم ولی بازم حسی که از کارم میخواستم رو نمیگرفتم و میشه گفت ازش انرژی نمیگرفتم
خب دیگه زمانی برای خودم نمونده بود همه ی وقتم صرف کارای شرکت میشد
هی فکر و هی فکر برای بهبود شرایط
تنها چیزی که ازش مطمئن بودم این بود که من پروسه Software developing و back-end programing v رو دوست دارم
چه چیزی میتونه به من کمک کنه که بازده بیشتزی بگیرم
آخه بازده از انجام چه کاری نسیم؟؟(سوال من از خودم)
وجود کلی فکر و هدف و علاقه توی ذهنم و اینکه دوست ندارم فقط کار داشته باشم , دوست دارم با کاری که انخام میدم مفید باشم
چرا من راهمو درست پیدا نمیکنم ؟؟؟ چرا باز کلی کار نکرده دارم؟؟؟
فکر ادامه تحصیل , فکر به مدیر پروژه شدن, فکر به برنامه نویس حرفه ای بودن و خلاق بودن من رو به هیجان میاره
ولی چرا من هیچ کدومش نیستم؟؟
